Maak dit jouw mooiste twee weken
Mensen die het geluk hebben lang gezond te blijven, leven gemiddeld zo’n tachtig jaar. Oftewel: 4.000 weken. In zijn gelijknamige boek onderzoekt de journalist Oliver Burkeman hoe we beter kunnen omgaan met de relatief korte tijd die ons op aarde gegeven is.
Vlaggen met vrienden
Toen ik zelf nog meedeed aan de Olympische Spelen, was het voor mij nooit een optie om naar de openingsceremonie te gaan. Immers, het zwemtoernooi begon voor mij vaak op dag 1 of 2 van de Spelen en ik wilde geen onnodige energie verspillen.
Teamwork
Alleen ga je sneller, maar samen kom je verder!” Ik mag dit inmiddels overbekende Zuid-Afrikaanse gezegde graag uit de kast halen als ik mensen duidelijk probeer te maken wat voor mij de waarde van Teamwork, kennisdeling en samenwerken is.
Bibian
Ik voelde bij vele woorden die er de laatste dagen over Bibian Mentel zijn gezegd en geschreven, een brok in mijn keel en vochtige ooghoeken. De allermooiste zinnen kwamen echter van haarzelf. Alles is liefde en in het leven draait het niet om bezit, maar om het verzamelen van herinneringen.
Een sterk staaltje omdenken
Met het einde van de Corona-crisis nog niet scherp in zicht, is vooruitdenken een vaardigheid die ik ieder mens toewens. In de topsport zijn we niet anders gewend. Altijd en eeuwig bezig met de vólgende wedstrijd, competitie, NK, EK, WK of Olympische Spelen.
Poloërs met passie naar Parijs!
Net als vele andere sportliefhebbers geniet ik de hele week al met volle teugen van wat de waterpolomannen op het Olympisch Kwalificatie Toernooi (OKT) in Rotterdam laten zien. Op één kansloze nederlaag tegen Kroatië na, leggen de mannen de ene na de andere heroïsche wedstrijd in het water.
Bruggen bouwen
‘We zijn bezig een brug te bouwen, terwijl we er overheen lopen’. Zo omschreef ik onlangs mijn gevoel na het bijwonen van een seminar voor Chefs de Mission over de Olympische Spelen van Tokyo. We krijgen elke dag weer nieuwe inzichten maar kunnen niet voorspellen hoe het virus zich gaat ontwikkelen.
City that never sleeps
Afgelopen week was ik in New York om mee te doen aan de eerste New Amsterdam City Swim. Hoewel het bij mij tegenwoordig allemaal wat strammer en stroever gaat dan pakweg vijftien jaar geleden, gaf het me zondag 21 juni toch wel erg veel voldoening om 100 meter door de Hudson te sprinten.
Vriendenteam
Hoewel zwemmen een individuele sport is, was ik altijd op m’n best als ik in een team kon toewerken naar belangrijke wedstrijden. In de aanloop naar de Olympische Spelen van 2008 in Peking, mijn laatste grote toernooi, hadden we een trainingskamp van enkele weken in Hongkong. Daar zetten we samen met de andere zwemmers en zwemsters de puntjes op de i op weg naar de Spelen. Maar ook buiten het water waren we een hechte groep. We hielpen, stimuleerden en inspireerden elkaar. En we keken in de vele loze uurtjes met z’n allen naar Nederlandse tv-series.
Juichen!
Zou ze zwanger zijn? En hoe lang dan al? Is ze misselijk? Wordt het in Istanbul geboren? Of misschien wel op Ibiza? Of in Utrecht? Even maakte niemand zich zaterdagavond in Noordwijk druk om de opbrengst van het galadiner voor Spieren voor Spieren. Noch of het Nederlands Elftal in de resterende blessuretijd misschien ook nog de winnende treffer zou kunnen maken. Nee, na de gelijkmaker van Wesley Sneijder gingen de discussies aan tafel alleen nog maar over het feit waarom de aanvoerder van Oranje zijn duim in zijn mond en de bal onder zijn shirt stopte.